Allah’ın dini İslam’dır; ve din olarak İslam’ın ilk ve en önemli ilkesi temellerinin ne olduğuna ve nasıl kullanılacağına dair bölümleridir.
Mesela, “zulmetmeyiniz!” temeli onun buna dair bir ilkesidir.
İkinci en önemli ilkesi ise önceki temeli ispatlayan bölümleridir.
Mesela, “zulmetmeme” şartının ispatı nasıl yapılmaktadır?
Üçüncü en önemli ilkesi ise ilk iki ilkenin onaylandığı ve açıklandığı bölümleridir.
Mesela, ispatın neden kabul edilmesi gerektiği; zulüm, ispat, mantık, tenakuz, münasip, doğruluk, geçerlilik, güvenilirlilik gibi kavramların ne anlama geldiği açıklanır.
Buradaki yöntem üçüncü ilkenin ikinci ilkeyi, ikinci ilkenin de birinci ilkeyi açıklayıp doğrulayarak geçerliliğini sağlaması için gereklidir.
Lâkin bu yöntemin bir anlamının olması yöntemin en önemli birinci ilkesine bağlıdır; yani “zulmetmeyiniz!” ilkesine. Çünkü yöntemin zorunlu ve güvenilir olan bölümü onun birinci ilkesidir. İspatlamak ve doğrulamak çağın şartlarına tabi olduğundan değişebilen ve dolayısıyla yöntemin zorunlu ve güvenilir olmayan bölümleri ise birinci ilke var olduğu için var olan ikinci ve üçüncü ilkelerdir.
Hâlbuki uygulamada gerçek hiç de birinci ilke lehine değildir. Zira biz, yöntemin tam aksini yapar; birinci ilkeyi yok sayar, ikinci ilkeyi atlar, üçüncü ilkede karar kılar ve bütün dini varlığımızı ve onu anlamaya dair çabamızı “zulmetmeyiniz!” ilkesini ispatlamaya ve açıklamaya harcarız.
Kendimizin bile çakmaktan zorlandığımız bir şekilde “zulmetmeyiniz!” temel ilkesini unuturuz. Sonuçta “zulmetmeyiniz!” ilkesine dair ispatlarımız ve açıklamalarımızla dini bir söylem ve eylem yaptığımız rahatlığı ve garantisi içerisinde “zulmederiz!”
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.