'Hrant Dink davasını izleyenlerin ruh halini şu soruyla somutlaştırabiliriz: "Devlete egemen olan irade, bu cinayetin katilleri üzerine gitmekte neden isteksiz?
Savcı, ‘esas hakkındaki mütalaası’nda, Hrant Dink cinayetinin hemen ardından açıklama yapan İstanbul Emniyet Müdürü (şimdi Osmaniye Valisi) ve İstanbul Cumhuriyet Başsavcısı’nı yalanlıyor ve şu iddiada bulunuyor: “Bu, sadece milliyetçi duyguları kabarmış gençlerin işlediği bir cinayet değildir, Ergenekon örgütünün Trabzon’daki bir hücresinin işidir...”
Hrant Dink cinayeti davasının dünkü duruşması, birçok bakımdan geçmiştekilerden farklı değildi. Farklı olan, artık savcılık makamının bu cinayetin örgütlü bir cinayet olduğunu, ‘devlet içinde işlendiğini’ saptamış, bir anlamda itiraf etmiş olması... “Ancak” diyor savcılık, “bu hücrenin üst yapı ile örgütsel irtibatları ortaya çıkarılamamıştır.”
Davanın savcısı Hikmet Usta, bu saptamayı geçen celsede yapmıştı. Bu celsede de bu çizgisini sürdürerek sözlerini şöyle noktaladı: “Hakikat asla gizlenemez. Karanlık noktalar aydınlatılacaktır. Kimse merak etmesin.”
Bir şey daha söyledi: “Devlete güvenin...”
Hrant Dink cinayeti davasının, ‘devlete güvenmek’ isteyenleri teşvik edici bir nitelik taşıdığını iddia edemiyoruz...
Gerçek mütalaa
‘Hrant’ın arkadaşları’, dünkü celseye, mahkeme savcısının mütalaasından da yola çıkarak, ortaya çıkan belgeler ışığında kendi mütalaalarını hazırlamış olarak geldiler... Kimsenin kolay kolay itiraz edemeyeceği bir nitelik taşıyan ‘gerekçeler’i, ‘talepler’i ve ‘sorular’ı şöyle özetlemek mümkün:
1-Hrant’ın katilleri, suikastın çok öncesinden beri devletin kontrolü altındaki kişilerdir. Şu anda yargılanan tetikçilerin Trabzon Jandarması ve Emniyeti’yle ilişkileri bütün çıplaklığıyla aydınlandı. Bu alandaki devlet görevlilerinin itirafları tabloyu bütün açıklığıyla meydana çıkardığı halde, bir iki ‘ihmal’ davası dışında güven verici bir adım atılmadı. Görevlilerden hesap sorulmadı.
2-Davanın ‘Ergenekon’la ilişkisi olduğunu ama ‘irtibatların ortaya çıkarılamadığı’nı bizzat Hrant Dink cinayeti davasının savcısı söylüyor. Hrant’ın avukatları ve yakınları, bu nedenle davanın özel bir savcı tarafından ayrıntılı ve derinlemesine soruşturulmasını istediler. Böyle bir savcı davaya atanmadı.
3-Cinayetle ilişki şüphesi olan birçok devlet görevlisi bölük pörçük ve neticeye tesir etmeyecek davalarla yargılanıyorlar. Böyle olduğu için irtibatlar aydınlanamıyor.
4-Cinayet sonrası eline bayrak tutuşturulan katille birlikte kahramanlık pozları veren polis ve jandarmalara ne oldu? Devlet onları cezalandırdı mı?
5-Birçok devlet görevlisi ve devlet kurumu (soruşturma sırasında da ortaya çıktığı gibi) ‘delilleri yok etmek’, ‘karartmak’, ‘tahrif etmek’ suçlarını işlediler. Bunun herhangi bir bedeli oldu mu?
6-Her aşamada devlet görevlileri bu cinayetin kışkırtılmasından, suçluların korunmasından, teşvik edilmesinden sorumludurlar. Dava aşamasında gereken dinamizm ve duyarlık gösterilmemiş ve sonuç ‘tetikçiler’e tıkanıp kalmıştır. Bunu savcı da itiraf etmiştir.
Yapılacak çok şey var
Hrant’ın arkadaşlarının taleplerinden sonuncusu şöyle: “Hrant’ı hedef haline getiren sürece katkıları nedeniyle, birçok gazete ve televizyon yönetcisinin de, cinayetten sorumlu devlet görevlileriyle birlikte soruşturulması, yargılanması gerekiyor.”
Sonuç olarak, davanın sonuna yaklaştığımız şu süreçte, davayı izleyenlerin ruh halini bir soru üzerinden somutlaştırmak mümkün: “Devlete egemen olan irade, bu cinayetin arkasındaki asıl katillerin üzerine gitmekte neden isteksiz?”
Onlarca muvazzaf generali tutuklama cesareti ve kararlılığı gösterebilen bir iradenin bu alandaki tutukluğunun nedenlerini de, cinayetin hazırlanmasından, sonuçlanmasına kadar geçen süreç içinde devletin değişik kurumlarının taşıdığı sorumlulukları da araştırmaya devam edeceğiz.
Hrant’ın arkadaşları şu değerlendirmenin altını çiziyorlar: “Hrant’ı öldürtenler devlet içindedir ve ortada bunun sayısız kanıtı vardır.”
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.