Vahap Çoşkun şöyle tanımlıyordu:
'Türkiye'nin hukuk ve hukukçu sorunu bir kez daha tescillendi...'
Ona bu satırları yazdıran, Balbay'la aynı koşulları haiz BDP milletvekilleri İbrahim Ayhan ve Gülser Yıldırım'ın tahliye taleplerinin dün Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından reddedilmesiydi.
Kısa bir süre önce CHP milletvekili Mustafa Balbay'ın Anayasa Mahkemesi'ne yaptığı bireysel başvuru üzerine, mahkeme Balbay'ın milletvekili sıfatına ve tutukluluk süresine işaret ederek haklarının ihlal edildiği sonucuna varmıştı. İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi de buna dayanarak tahliye kararı vermişti.
Balbay'ın bu durumdaki tek milletvekili olmadığı, kovuşturma süreci devam eden 4 BDP'li milletvekili bulunduğu malum.
Beklenen bu milletvekillerinin de tahliye olmasıydı.
Tam tersi oldu.
Tutuklu iki BDP milletvekilinin Anayasa Mahkemesi kararına işaret ederek talep ettikleri tahliyenin reddedilmesi gerçekten izaha muhtaç bir durumdur.
Diyarbakır Mahkemesi gerekçeli kararında özetle şöyle demiş:
'Bireysel başvuru söz konusu olduğunda Anayasa Mahkemesi kararları sadece başvuran kişiyi bağlar, benzer durumlara örnek oluşturmaz, dolayısıyla emsal göstererek diğer tutuklu milletvekilleri tahliye edilemez...'
Adeta bir yüksek mahkeme kararı...
Ama önemli ağır bir zihniyet sorunu:
Bireyi, özgürlüğü, hakkı merkez alan bir yaklaşımdan uzak, yasak ve tutuklayıcı işleve yakın bir duruş.
Anayasa Mahkemesi'nin kararı elbet Balbay'la ilgili bir karardı. Ancak içtihat hukukunu bu tür dosyalar üzerinden bu tür yüksek mahkemeler oluşturur. Anayasa Mahkemesi'nin kararı elbet emsal bir karardır.
Bu karar Balbay kadar, uzun tutukluluk hallerine, seçme ve seçilme özgürlüğüne işaret eden, mahkemelere yol açan ve yol gösteren bir nitelik taşıyordu. Ve son yıllarda ülkede alınmış en önemli, en demokratik, en hukuki ve özgürlükçü karardı.
Bakın ne diyor Anayasa Mahkemesi'nin gerekçeli kararı:
'Gerek yürütülen kovuşturma, gerekse başvurucunun tutukluluk hali başvurucunun milletvekili seçilmesine engel teşkil etmemiştir. Bu anlamda başvurucunun seçilme hakkına bir müdahale söz konusu olmadığı gibi, buna yönelik bir iddia da ileri sürülmemiştir. Bununla birlikte başvurucu, milletvekili seçildikten sonra tahliye edilmediğinden Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde yemin edememiş ve milletvekilliği görevini fiilen yerine getirememiştir. Bu görevin yerine getirilmesine engel olan tutukluluk halinin milletvekili olarak siyasi faaliyet ve temsil hakkını engellemesi nedeniyle seçilme hakkına bir müdahale teşkil ettiği açıktır.'
'Başvurucunun makul olmayan bir şekilde tutuklu kalması, yasama faaliyetlerine katılmasını engellemiştir. Başvurucunun milletvekili olduktan sonra tutuklu kaldığı süre de gözetildiğinde, seçilme ve milletvekili olarak siyasi faaliyette bulunma hakkına yönelik bu ağır müdahalenin ölçülü ve demokratik toplum düzeninin gereklerine uygun olduğu söylenemez. Dolayısıyla Anayasa'nın 19. maddesinin 7. fıkrasının ihlal edildiğine karar verilmiştir.'
Devam ediyor:
'Seçilme hakkı sadece seçimlerde aday olma hakkını değil, aynı zamanda seçildikten sonra milletvekili olarak parlamentoda bulunma hakkını da ihtiva etmektedir. Bu da hiç kuşkusuz, kişinin seçildikten sonra milletvekili sıfatıyla temsil yetkisini fiilen kullanabilmesini gerektirir. Bu bağlamda seçilmiş milletvekilinin yasama faaliyetine katılmasına yönelik müdahale, sadece onun seçilme hakkına değil, aynı zamanda seçmenlerinin serbest iradelerini açıklama hakkına da yönelik bir müdahale teşkil edebilir.'
Karar AİHM'in kararlarına ve daha önce kendi verdiği kararlara da gönderme yapıyor.
Diyarbakır yargıçları tüm bunların sadece Balbay'la ilgili olduğunu düşünmüşler!!!
Sorun gerçekten ağır...
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.