Derya Kabakçı, Burak Kahveci, Cihan Dabak, Umut Akbulut, Hasan Hüseyin Kocabey ve Kazım Büyükbunar beşer ay hapis cezası yedi.
Irkçı oldukları tescil edildi. Irkçılığın suç olduğu tescil edildi.
Suçlu bulunmalarıyla sonuçlanan iddianame şöyleydi:
“Hocalı katliamının 20′nci yıldönümünde.. düzenlenen etkinlikte şüphelilerin halkı kin ve düşmanlığa tahrik etmek, halkın bir kesimini ırk ve farklılığa dayanarak aşağılamak kastı ile ‘Hepiniz Ermeni’siniz, hepiniz piçsiniz’, ‘Hrant’ın piçleri, yıldıramaz bizleri’ ve ‘Dişe diş, kana kan, intikam’ yazılı pankart ve dövizleri taşıyarak suç işledikleri, tutanaklar, görüntüler ve ifade tutanaklarından tespit edilmiştir.”
Şimdi heyecanla bekliyorum.
Hocalı mitinginde taşınan pankart ve dövizlerin suç olduğu mahkeme kararıyla sabit.
Bu mitingde, bu pankartlara baka baka, pankartları taşıyanların sevgi dolu bakışları ve alkışlar arasında İçişleri Bakanı İdris Naim Şahin hazır bulundu, pankartları taşıyanlara hitaben bir konuşma yaptı.
Ben bu adam hakkında ertesi gün şöyle yazdım:
“İdris Naim Şahin gibi bir adamın bir memlekette İçişleri Bakanı değil, küçük bir kasabanın küçük bir umumî helasında bekçi olması bile o memleketin bütün vatandaşları adına kara bir lekedir.”
Ve hakkımda dava açıldı.
Şimdi heyecanla bekliyorum. Suç mahallinde olmasına rağmen hiçbir müdahalede bulunmayan, suçu engellemeye çalışmayan, yaptığı konuşmayla suçluları desteklediği aşikâr olan İçişleri Bakanı hakkında kamu davası açılacak mı?
İçişleri Bakanı’nın ve onu korumak için hazır bulunan düzinelerce kamu görevlisinin gözleri önünde “halkı kin ve düşmanlığa tahrik etmek” suçu işlenmiş. Görevini ihmal etmek veya suça ortak olmak davası açılacak mı?
Verilen cezalara seviniyor olmam, İdris Naim Şahin hakkında dava açılmasını istiyor olmam ve Soner Yalçın gibi bir adamın hapisten salıverilmesine üzülüyor olmam cezaevi merakımdan kaynaklanmıyor. Farklı nedenleri var.
“Halkın bir kesimini ırk ve farklılığa dayanarak aşağılamak” ve “halkı kin ve düşmanlığa tahrik etmek”, yani ırkçılık, açıkça suç olduğunda ve ırkçılar bu suçtan gerçekten yargılanıp ceza yediğinde ve bunun böyle olduğu ayan beyan görüldüğünde, Türkiye’de doğal karşılanan pek çok şeyin doğal filan olmadığı anlaşılacaktır.
Bu “doğal” karşılanan şeylere bir iki örnek vereyim.
***
Bu billboard Denizli’den. Güzel, değil mi?
İnançlı bir Hıristiyan veya Yahudi bunu görünce ne düşünecektir?
“Anam babam ne hainmiş ya! Yapılır mı bu bana!”
Daha önemlisi, Müslüman vatandaş ne düşünecektir? Bütün kötülüklerin Hıristiyan ve Yahudilerden kaynaklandığı şeklindeki önyargısı pekişmeyecek midir? Böyle bir önyargısı yoksa, oluşmaya başlamayacak mıdır? Hıristiyan ve Yahudi komşularına biraz farklı, biraz daha olumsuz bir gözle bakmayacak mıdır?
Bir örnek daha. Milliyet gazetesinden bir kupür.
***
Ne zararı var diyeceksiniz.
Zararı şu. Bu haber 1955 yılında çıkmış. Buna benzer pek çok haberle birlikte.
Kısa süre sonra da 6-7 Eylül olayları gerçekleşmiş!
Irkçılığın suç olmadığı, meşru olduğu bir memlekette, çoğunluk ırka dâhil olmayanlar insan gibi yaşayamaz, rahat yüzü göremez.
İnsan gibi yaşamak herkesin hakkıdır. Yaşatmamak suçtur.
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.