Baykal döneminde örgüt işlevini yitirmiş, parti diktacı anlayışla kötü yönetilmiş, ancak yönetilmiştir!
CHP’de yine sıkıntı yaşanıyor. Görüş ayrılıkları ortaya döküldüğünde, partiyi sakınan taraftarlar olanlarla yakından ilgilenir, yorumlar ve gelişmeleri merak ederler. Sayın Kılıçdaroğlu seçildikten sonraki günlerde, bazı görüşlerimi kendisine söyleme fırsatı vermişti; zaman geçtikçe düşüncelerimin uygulanamadığını anladım, sıkıştıran habercilere zaman zaman bir şeyler söyledim. Hiçbiri CHP’yi etkilemedi; sözlerimi değerli veya geçersiz bulanlar oldu; anlamayanlar, 48 yıl bu partinin üyesi olarak yaşadıktan sonra ayrılmış, 80 yaşına gelmekte olan kişinin amacını “Bitmez bir kin” diye yorumlayabildiler!
Her seçim ve kurultay öncesinde CHP’nin sorunları ve önündeki yollar üzerine görüşlerimi yazdım; söyledim. Bugün de herkesin bildiğini duyurması zamanı, tartışılan ve konuşulan olayı irdeleme günlerindeyiz!
Önce ‘olayı’ hatırlayıp sorunu tanımlamaya çalışayım:
İzmir Milletvekili Birgül Arman Güler’in Anadilde Savunma Kanun Tasarısı görüşülürken yaptığı konuşma ve ertesi gün Eskişehir Milletvekili Süheyl Batum’un yazılı açıklaması, CHP’de farklı etnik kesimleri birbirinden ayrı değerde gören ve ‘Ulusalcı’ denilen bir grup bulunduğunu gösterdi.
Tunceli Milletvekili Hüseyin Aygün’ün Paris’te katledilen hemşerisi Sakine Cansız’ın yakınlarını taziye ziyaretinden ve Kurtuluş Savaşı’yla ilgili yazdıklarından sonra da benzer çıkışlar görülmüştü.
Birgül’ün konuşmasından hemen sonra, Adıyaman milletvekili Salih Fırat parti üyeliğinden istifa etti ve zorlamalara karşın dönmedi. Bazı partililer, Salih Fırat’ın istifasının Birgül’ün konuşmasıyla ilişkilendirilmesinin doğru olmadığını, uzun süredir AK Parti’yle temas ettiğini söylediler.
Ben Salih Fırat’ı, 3 Ocak 2012 Salı günü Meclis’te Uludere olaylarının ‘gündem dışı’ ele alındığında yaptığı konuşmasından hatırlıyorum: O gün Salih Fırat, olayı çıplaklığıyla anlatmış ve sözlerini, “Siyaset üstü düşünelim, insan hakları düzeyinde düşünelim, bu olayı çözelim” diyerek bitirmişti (Radikal, 5 Ocak 2012). Konuşma metni okunduğunda, AK Parti’yle ilişki iddiasının kaba bir iftira olduğu görülür.
Hasan Cemal, olayı “CHP bir türlü yenileşemiyor; çünkü tarih paçalarından çekiyor. Eğer böyle giderse, tarih baba sadece paçalarından çekmekle yetinmez, tarihe de havale edebilir CHP’yi...” diye yorumluyor (Milliyet, 27 Ocak 2013).
Tarih babanın ‘CHP’yi tarihe havale’ edebileceği yorumuna katılıyorum ama ‘tarihle yüzleşemediği, yenileşemediği için’ değil, yönetilmediği için!
Hasan Cemal’in yazdıklarından başka birçok örnek verilebilir; halka inanılır bir program sunmuyor, demokratik değil, çalışmıyor ve benzerleri gibi...
Sorun bunların üstündedir: CHP yönetilmiyor! Parti yönetilse sorunlarını tartışabiliriz, şimdi ise yönetimsizliği tartışmalıyız.
Yönetilse ve yönetimin kararıyla, ulusalcı, tarihinden kopamayan, devletçi veya liberal, tek adamın yönettiği, örgütüyle bağı kopuk veya tanımladığı gibi bir parti olmaya karar verse bugünkünden çok farklı olurdu. O kararları beğenir, över veya beğenmez, yererdik.
Deniz Baykal’ın genel başkanlığında CHP diktacı anlayışla kötü yönetilmiş, ancak yönetilmiştir! 18 yıl süren Baykal döneminde parti, korunması gereken değerlerini kaybetmiş, günün gereklerini görememiş, örgüt işlevini yitirmiştir. Talihsiz bir olay sonucu seçilen yeni lider devraldığında yönetim dağıldı, yenisi kurulamadı!
CHP lideri ve merkezindeki karar organları her şeyden önce partiyi yönetmeye karar vermelidirler. Her kurum gibi partiler de yönetime muhtaçtır; onların da sorunları vardır; bu sorunları görecek, çözüm yollarını planlayacak, sorumluları belirleyecek, yapılanları denetleyecek bir sistem kurulmalıdır; bu sistemin adıdır yönetim.
CHP’nin hastalığı yönetim olmayışıdır; bugünden tezi yok kurulması gereken de yönetimdir.
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.