Cuma günü Mednuce TV’nin konuğu olarak Brüksel’e gittim. Deneyimli gazeteci Koray Düzgören’in programına davet edilmiştim.
Brüksel, Avrupa Parlamentosu binasına evsahipliği yapması münasebetiyle uluslararası siyaset için önemli bir merkez.
Pek çok ülke yönetiminin veya o yönetimlerin muhaliflerinin temsilcilerinin etkin olarak faaliyet gösterdiği Brüksel aynı zamanda küçük bir ülke olan Belçika’yı hakettiğinden daha kıymetli bir pozisyona getirmiş.
Daha önce bir sunum için gittiğimde Parlamento binasının ikinci katında “lobiciler bölümü”nü görmüş ve şaşırmıştım. Malum lobicilik bizde şeytani bir faaliyet olarak algılanırken medeni dünyada demokrasinin sacayaklarından birisi olarak işliyor.
Brüksel, Kürt siyasi hareketinin Avrupa örgütlenmeleri içinde ayrıca bir öneme sahip. Gerek sürgüne gitmiş olan binlerce siyasi Kürdün varlığı gerekse Kürt Ulusal Kongresi’nin (KNK) burada faaliyet gösteriyor olması bu önemi oluşturan etkenler. Ayrıca Belçika’nın diğer Avrupa ülkelerine kıyasla bu faaliyetlere daha fazla tolerans gösterdiğini de eklemek gerekiyor.
Mednuce TV’nin yayın yaptığı bina oldukça büyük ve iki yüze yakın çalışanı var. Aynı binada dört TV kanalı ve radyolar yayın faaliyeti gösteriyor. Mednuce sadece Türkçe yayın yapan ve aşağı yukarı HDP seçmenine hitap eden bir kanal. Sterk TV ise Kürtçenin değişik lehçelerinde yayın yapıyor. Ayrıca Rojava bölgesine, İran Kürtleri’ne de yayınlar var.
Binada konuştuğum insanların çok büyük bir bölümü Türkiye’den sürgün gelmiş. Bazılarının haklarında verilmiş hükümler var. Bazıları askerlik problemini çözememişler. Yani 20-25 yıldır memleketi görememiş fakat memleket dertleri hakkında her gün yayın yapan insanlar çalışıyor kanalda.
Kanalın stüdyoları ve kullanılan teknoloji ise Türkiye’deki pek çok benzerleriyle kıyaslandığında açık ara fark atacak kadar gelişkin.
Genel olarak herkesin gündeminde güvenlik paketi ve barış süreci var.
Süreç ile ilgili insanların umudunun giderek azaldığını üzülerek söylemeliyim. Oyalama ve zaman kazanma taktiğinin artık yeni gerçeklik olarak karşımızdaki en büyük engel olduğuna dair yaygın bir kanaat var.
Güvenlik paketi ile tüm muhalefette oluşan tehdit algısı ise Kürt kesiminde tavan yapmış.
Bunu bir savaş hazırlığı olarak görüyorlar.
Cumartesi günü KNK binasını ziyaret ederek Zübeyir Aydar ile görüşme fırsatım oldu.
Zübeyir Aydar kimdir tanıyalım:
“İnsan Hakları Derneği Siirt şube başkanlığı ve SHP il başkanlığı görevlerinde bulundu. 1991 Türkiye genel seçimlerinde SHP listesinden Siirt milletvekili olarak Meclis’e seçildi. Aynı yıl DEP’e geçti. 1994’te DEP milletvekilleri Leyla Zana, Orhan Doğan, Hatip Dicle, Ahmet Türk, Sırrı Sakık ve Mahmut Alınak’ın dokunulmazlıklarının kaldırılıp cezaevine konulmalarının ardından Türkiye’yi terk etti.
1994’te İsviçre’de sığınmacı statüsü aldıktan sonra PKK tarafından 1995’te kurulan Sürgündeki Kürt Parlamentosu (PKDW, Parlamana Kurdistane Li Derveyi Welat) ve 1999’da kurulan Kürdistan Ulusal Kongresi (KNK, Kongra Netewiya Kurdistan) oluşumlarında yer aldı. 2003’te Kongra-Gel başkanlığına getirildi.”
Zübeyir Aydar ile daha çok seçimler hakkında konuştuk.
HDP’nin barajı geçtiği takdirde tüm toplumsal kesimlerin temsil edileceği, Cumhuriyet tarihinin en renkli meclisinin oluşacağı fakat barajı geçemezse AKP’nin nobran politikaları ve ezici üstünlüğü ile hepimizi karanlık günlerin beklediği tespitinde bulundu.
Ayrıca Avrupa’dan oy kullanacak Türkiyeli seçmen için tüm hareketi seferber edeceklerini ve tüm güçleriyle çalışacaklarını bildirdi.
Kendi adaylık ihtimalini sorduğumda ise “Adaylık falan önemli değil. Eninde sonunda memlekete dönmek ve orada siyaset yapmak istiyoruz” cevabını verdi.
Yemekhanede herkesin self servis kendi yemeğini aldığı, salata, bulgur, tavuk mönülü yemeğimizi yedikten sonra oradan ayrıldım.
Avrupalı Kürtler barış istiyor. Memleketlerine dönmek istiyor. Fakat AKP’ye güvenleri çok azalmış durumda.
HDP projesinin tutmaması ihtimalini ise çok riskli buluyorlar.
Benim gözlemlerim böyle…
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.