PKK kurucularından Sakine Cansız ile birlikte Fidan Doğan ve Leyla Şaylemez isimli kadınların öldürülmesinin ardından tanıklar olayı anlattı. Üç kadını bulan arkadaşlarının anlatımına göre kapının şifresi çalışıyordu ve kadınlar yolculuk için bavul hazırlarken öldürüldü.
PKK'ya yakınlığı ile bilinen Fırat Haber Ajansı'nın internet sitesinde yer alan habere göre cinayet açıklandığı gibi 18.00 sıralarında değil 11:30 ile 13:30 arasında işlendi.
Haberde yer alan anlatımlarda Sakine Cansız'dan Sara, KNK Paris temsilcisi Fidan Doğan'dan Rojbin ve Leyla Şaylemez'den Ronahi takma adıyla söz ediliyor. Ajans haberinde tanıkların can güvenliği nedeniyle isimlerinin gizlendiği bilgisi veriliyor.
Habere göre Paris yakınındaki Les Mureaux’daki Kürt derneğinden bir kişi, Rojbin’in 8 Ocak akşamı Ronahi ile görüşmek için derneği arayarak, ona 9 Ocak saat 13.30 için Almanya bileti ayarladığını söyledi. Dernek yetkilisi, “Ronahi aramadan sonraki gün saat 09.50’de Les Mureaux’da trene binerek Paris’e gitti. Gare du Nord’da kendisini saat 11.30’da Rojbin karşıladı” dedi.
Dernek yetkilisi saat 13.30’da bir kişinin Kürdistan Enformasyon Merkezi’ne giderek kapıyı çaldığını ancak kimsenin açmadığını söyledi. Rojbin bir çok arkadaşı da, 9 Ocak saat 12.00’den itibaren artık telefonlara cevap verilmediğini ve ilişkinin kesildiğini söyledi.
Cesetleri bulan üç kişi
Rojbin ile güçlü bir arkadaşlığının olduğunu söyleyen Tanık A. olayı, “Salı akşamı (8 Ocak) konuşmuştuk, önceki iki gece ise zaten birlikteydik. Çarşamba günü, onu yeniden aramak istedim yanına gitmek için, ya da o yanıma gelsin diye. Saat 18.00-19.00 arasında telefon üzeri mesaj yolladım ama cevap vermedi. Ben de herhalde işi var, sonra arar diye düşündüm. Saat 20.30 olduğunda bu kez telefon açtım. Çaldı çaldı, cevap vermedi. Mesaj gönderdim, gidiyordu ancak cevap gelmiyordu. 9-10 kez böyle üst üste aradım. Bunun normal olmadığını düşündüm çünkü beni habersiz bırakmazdı.” diye anlatıyor.
'Büronun anahtarı vardı'
Daha sonra çevresindekileri ve Rojbini tanıyanları arayan kadın tanık, bu kez de bir haber alamayınca tedirginliğinin arttığını söylüyor: “Kaldığım evde saat 23.30 sıralarında büroya (Kürdistan Enformasyon Merkezi) gitmek istediğimi söyledim, olur da Rojbin arkadaşın bir rahatsızlığı vardır diye. Büronun bir anahtarı da bende vardı. Yaptığım aramalar sonucunda telefonlar da artık çalmayınca, 00.15 sıralarında bir arkadaşla birlikte büroya gitmek için çıktık. Oraya ulaştığımızda büroda bir odasının ışığının açık olduğunu gördük. Bunun normal olmadığını, bu saate kadar ışığın açık kalmadığını ve Rojbin’in de bu saate kadar tek başına asla kalmadığını söyledim. Mutlaka yanında bir kişi olurdu.”
Komşular kapıyı açmadı
Tanık, gelişmeleri, “Dış kapının şifresini bildiğimiz için onu açtık ama, ikinci kapı kapalıydı. Bende de sadece büronun kapısının anahtarı vardı, aradaki bu kapının yoktu. Binadaki tüm evlerin zillerine bastık hiçbiri açmadı. Tek bir kişi cevap verdi, ona ‘arkadaşlarımız içerde cevap vermiyorlar, durumlarından endişe ediyoruz’ dedik, hiç yanıt vermeden direk yüzümüze kapadı. Biz de yanlış anladı sandık, beş dakika sonra yeniden aradık. Bu kez ‘kapı önünden gidin yoksa polis çağırırım’ cevabını verdi. Yan tarafta bir evin daha ışığı yanıyordu, ancak onlardan da bir ses çıkmadı.
Daha sonra diğer bir arkadaş aradı, Rojbin’den haber alamadığını söyledi, biz de aynı şekilde haber alamadığımızı ve binanın önünde olduğumuzu söyleyince o da kalkıp geldi. Biz de bu sırada dışarı çıkıp arabada bekliyorduk ve büroyu izliyorduk.” diyerek anlatıyor.
Olay yerine gelen üçüncü tanık, zilleri yendien çaldıklarını ancak kapının açılmadığını, itfaiyeyi aramayı düşündüklerini ancak bu arada omuzu ile kapıyı itince zorlanmadan açıldığını söyledi. Ara kapının açılmasının ardından anahtar ile kapıyı açtıklarını anlatan tanık, karşılaştığı manzarayı “İçerde bir vahşet vardı, katliam vardı” sözleri ile anlattı.
Diz çökmüşlerdi
Kadın tanık A. ile birlikte büroya gelen Y., “Büronun iki odası vardı ve birinin lambası yanıyordu” diyerek bu durumu şüpheyle karşıladıklarını ifade etti. Arkadaşının hafif bir omuz itmesiyle orta kapıyı saat 01.00 sıralarında açtıklarını belirten Y. içeri girdiğinde gördüklerini şöyle anlattı: “İçeri girdiğimde ilk gördüğüm ayaklar oldu. İlerlediğimde yerde sırt üstü düşmüş Rojbin’in yüzünü gördüm. Ağzından kan akmış, gözleri kapalı, yüzü donmuştu. Girişte gördüğüm Sakine arkadaşın ayaklarıydı. Sırtı televizyon dolabına dayalı olarak düşmüştü. Aralarında bir valiz vardı. Rojbin arkadaş diz üstü oturmuş, sırtüstü düşmüş gibiydi, Sakine arkadaş da oturduğu yerden yana düşmüş ve sırtı dolaba dayanmıştı. Muhtemelen valizi hazırlarken vurulmuşlar. Valizdeki eşyalardan bir iki parça halen Sakine arkadaşın dizinin üzerindeydi.
O sırada A. arkadaş çığlık attı. Şoka girmişti. Daha sonra Ronahi’yi gördüm, yüzüstü yatmıştı. Saçları yüzünü kapatmıştı. Rojbin’in ensesinden itibaren kan akmıştı, Sakine arkadaşın, yandan, yumurta kadar bir şişkinlik vardı gözünde.”
“O şok ile aşağı indik” diyen tanık Y. “Üçüncü arkadaş o sırada polisle konuşuyordu. Saat 01.20’ydi. Her şey iki dakikalık bir zaman diliminde oldu. Yukarı çıktık olanları gördük, şok içinde ne yaptığımızı bilemeden aşağı indik, buna rağmen her şey hafızama kazınmış gibi. Salonda hiçbir şey yerinden oynamamıştı, her şey yerindeydi. Sehpa ve koltuk hiçbiri yerinden oynamamıştı.”
Cenazeleri görenler, her üç kadının da başlarından vurulmuş olduğunu söylüyorlar. Kadın tanık, “Böyle bir şey beklemiyorduk. Başlarında kan vardı, ortalık kan gölüne dönmüştü. Başlarından vurulmuş gibiydiler. Hiç savunmasız halde vuruldukları anlaşılıyordu” dedi.
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.