Münevver Karabulut cinayeti, çaresizlik içindeki babayı isyan ettirdi. Ankara’ya gelen ve yetkililer ile görüşmek isteyen Süreyya Karabulut, ‘’TBMM önünde kendimi yakacağım. Bir tek canım kaldı’’ dedi.
Gündemden düşmeyen Münevver Karabulut cinayeti, çaresizlik içindeki baba Süreyya Karabulut’u isyan ettirdi. Ankara’ya gelen ve yetkililer ile görüşmek isteyen acılı baba, son çare olarak TBMM önünde kendisini yakacağını söyledi. Karabulut ‘’Benim bir canım kalmış, kimseden çekinmiyorum, korkmuyorum. Bıçak kemiğe dayandı. TBMM önünde kendimi yakacağım. Bu çileyi ızdırabı çekmektense kendimi yakacağım.’’ dedi.
Karabulut, İçişleri Bakanı, Emniyet Genel Müdürü ve diğer yetkililer ile görüşebilme umuduyla dün Ankara’ya geldi. Şimdilik kimseden randevu alamadığını belirten Karabulut yaptığı açıklamada tehdit edildiğini de öne sürdü.
“TEHDİT VE UYARILAR GELİYOR’’
Süreyya Karabulut, İstanbul Emniyet Müdür Yardımcısı Mustafa Köse’nin evinde kendisini ziyaret ettiğini ve artık konuşmaması konusunda uyardığını belirti. Karabulut, bazı hakim ve savcılardan da tehdit gibi uyarılar aldığını belirtti ve şunları söyledi:
“Herkes büyük bir suistimal olduğunu söylüyor ama benim de susmamı istiyorlar. Jandarma bu konuda ‘yukarıdan’ emir geldiğini söyledi. Benzer şeyleri polis de söyledi. ‘Bu işi artık kurcalamayın’ diyorlar. Emniyet müdür yardımcısı ‘Sen televizyona çıkma’ diyor. Emniyet müdürlüğünde başka bir üst düzey yetkili de ‘Biz yakaladık. Sonra da bıraktık’ diyor. Cinayet günü elindeki telsizin mandalına bassa, ‘Şunu durdurun’ dese olay bitecek. Ama her yerde bir kokuşmuşluk var ve bu açığa çıksın istenmiyor.”
AİLESİ SAKLIYOR, DEVLET BİLİYOR
Cinayet zanlısı Cem Garipoğlu’nun nerede olduğunu ailesinin ve devlet kurumlarının bildiğini, ancak açığa çıkarmak istemediklerini öne süren Karabulut, şunları anlattı:
DÜĞÜM AİLEDE: Cinayetin düğümünü açmak istemeyen Garipoğlu ailesidir ve bu devletin bazı birimindeki insanlarla sıkı ilişki içindedir. Garipoğlu, bin yıl ceza ile yargılanırken elini kolunu sallayarak, bu ülkede gezen bir insandı. O zaman hangi devletten bahsedeceğiz? Binlerce dolardan söz ediliyor. Etrafa para saçıyorlar. Ben bunları rüyamda bile göremem. Ama onlar karda yürüyorlar ve iz bırakmıyorlar.
HER YERDE VAR: Emniyette, adliye koridorlarında, Adli Tıp’ta ailenin kirli çamaşırları çok fazla. Cinayet masasının tutanağı ortada. Hakimler onu bir değerlendirse, aile hemen tutuklanır. Ama kimse bunu yapmaya yanaşmıyor. Ben daha nereye gideyim? Bangır bangır bağırıyorum, ama kimse duymuyor.
BAŞBAKAN DÜĞMEYE BASSIN: Cumhurbaşkanı Adli Tıp için düğmeye basıyor, ama Başbakan neden basmıyor? Başbakan da bu cinayetin karanlık noktalarını biliyor. Açıklama yaptı ama yarıda kaldı. Adalet Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı müfettişler…Var mı var… Niye işletilmiyor? Başbakan o kurumları işletsin. Ben muhatap bulamıyorum. Bu devlet, bu kurumların bu kadar lekelenmesini hiç hak etmiyor. Benim evladımın kanından nemalananlar var. Artık artık. Düğmeye bas, bitsin bu rezillik kepazelik.
BU NAMUS DAVASI: Bu cinayet siyasete girmez. Bu bir namus davasıdır. Herkesin çoluk çocuğu var. Devletin, ülkenin namus davasıdır. Benim tavsiyelere ihtiyacım yok. Kızımın kanından nemalanan insanlar adalet önüne çıksın istiyorum. Bundan daha doğal bir isteğim olamaz. Gerek siyasiler, gerek devletin birimindeki insanlar bununla uğraşmalı.
KENDİMİ YAKACAĞIM: Meclis açıldığı zaman bu cinayet artık daha da yankı bulacak. Benim bir canım kalmış, ne kimseden çekindiğim var, ne de korktuğum. Artık bıçak kemiğe dayandı. TBMM önünde kendimi yakacağım. Ne olacak? Bu çileyi ızdırabı çekmektense kendimi yakacağım.
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.