Söze önce herkesin Kurban Bayramı’nı kutlayarak başlayayım.
Bir bayram günü siyaset, hele Kürt sorunu ve çözüm süreci üzerine yazmanın (ve siz okuyucular için okumanın) pek hoş bir şey olmadığının farkındayım. Fakat bu hayati konular bayram filan dinlemiyor. Örneğin Başbakan Erdoğan, bayram namazı çıkışı BDP’ye yönelik eleştirilerini sürdürmekten geri durmadı. Yine dün, Başbakan’ın Başdanışmanı Yalçın Akdoğan BDP’nin çatırdaması ihtimali üzerine yazdı.
Yeni Şafak Gazetesi Ankara Temsilcisi Abdülkadir Selvi de, resmi kaynaklardan aldığı belli olan bazı bilgilerden hareketle Cemil Bayık’ın yerel seçimlerin silahların gölgesinde geçmesi için hazırlık içinde olduğunu yazdı.
Selvi’nin yazısını önemsiyorum zira zaten geri çekilmeyi durdurmuş olan PKK’nın, herhangi bir bahaneyle ateşkesi de bitirmesi pek şaşırtıcı olmaz. Fakat çatışmaların yeniden başlaması ihtimali o kadar ürkütücü ki insanın içinden bunun üzerine yazı yazmak bile gelmiyor.
BDP’nin çatırdaması ihtimaliyse pek böyle değil.
Aslında bir süredir BDP içinde ciddi çalkantı, tartışma ve iktidar mücadeleleri olduğu biliniyordu. Daha biz BDP içinde kimin kimlerle birlikte, hangi konuda hangi pozisyonu aldığını, İmralı (Öcalan) ve Kandil’in ağırlıklarını kimlerden ve hangi yaklaşımlardan yana koyduğunu anlamadan siyasi iktidarın tercihini öğrenmiş olduk. Gerek Başbakan Yardımcısı Beşir Atalay’ın, gerek Başbakan’ın sözlerinden, gerek Akdoğan’ın son yazısından, gerekse son İmralı heyetine Selahattin Demirtaş’ın alınmamasından hareketle hükümetin BDP’nin şimdiki yöneticilerinden, onların siyaset yapma tarzından memnun olmadıkları anlaşılıyor.
Devamı için...
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.