Ak Parti kurucularından Fırat, BDP’lilerin dokunulmazlıklarının kaldırılmasına karşı çıkarak, “Daha evvel denendi ve sonuçları görüldü. Aklı selim insanın denenmişi denememesi kanaatindeyim” dedi.
Ak Parti kurucularından Dengir Mir Mehmet Fırat, BDP’lilerin dokunulmazlıklarının kaldırılmasına karşı çıkıp ve bunu dile getirmekten çekinmeyen nadir isimlerden. Temel tezi, böyle bir hamlenin PKK’yı güçlendireceği, Kürt kamuoyundaki mağduriyet hissini arttıracağı ve Ak Parti’nin Güneydoğu oylarında düşüşe neden olacağı yolunda.
Dokunulmazlıkların kaldırılmasını destekliyor musunuz?
Hayır. Ben doğru olacağını düşünmüyorum. Bu sadece PKK’yı güçlendirecek ve AK Parti tabanındaki Kürt seçmeni de o yöne doğru kaydıracak sonuç doğurur. Tabi BDP milletvekillerinin yaptığını tasvip etmiyorum. Legal zeminde siyaset yapan birinin bunu yapması, büyük hata. Ama karşınızdaki hata işledi diye aynı cinsten hatayı işleme hakkınız yok. Bunun mukabelesi dokunulmazlıkların kaldırılması değildir.
1994’teki tecrübenin sonucu neydi?
1994’de PKK giderek güçlendi ve Kürt halkı kendini mağdur pozisyonda hissetti. Bunun ne teröre ne ayrışmaya faydası oldu. Türkiye’yi giderek kutuplaştırdı. Denenmiş işi denemek akıl işi değil. Daha evvel denendi ve sonuçları görüldü. Aklı selim insanın denenmişi denememesi kanaatindeyim. Bugün de en üst noktada ayrışma sorunu var. Bu daha da derinleştirir.
Ak Parti’deki Kürt oyu etkilenir mi?
Bunun en güzel örneği Diyarbakır’dır. 2007’de Diyarbakır’da Ak Parti’yle bağımsızlar arasındaki oy farkı, 9 bin civarındaydı. 2011’de 220 bin oldu. Bağımsızlar (BDP) nereden alıyor bu reyi? Ak Parti’den. Peki Ak Parti kimden oy alıyordu? Muhafazakâr, mütedeyyin Kürtlerden.
Ama Ak Parti yöneticileri 2011’de en çok Kürt oyunun Ak Parti’de olduğunu söylüyor...
Erzurum, Erzincan, Malatya, Elazığ’ı da katıp [toplam nüfusa] bakarsanız, evet. Ama Kürtlerin yoğun bulunduğu 13 ile bakarsanız, bunu demenin anlamını yok. 2007-2011 kıyaslamasında %13’lük oy kaybımız var. Hatta bunu tam ölçebilmek için, Mersin, Adana, İstanbul’u da katmak lazım. O zaman mütedeyyin Kürtlerdeki yabancılaşmayı görebiliriz.
Kenarda köşede bu hamleden rahatsız olduğunu söyleyen bazı siyasetçilerin Başbakan’ın huzuruna gelince ağzını pek açmadığını duyuyorum. Neden?
Sistem meselesi. Siyasi partiler yasası o kadar anti demokratik ki, gelen vekiller pozisyonlarını halka değil partiye borçlu. Buna ben de dahilim. Halk tarafından seçilen vekiller değişiz biz. Genel başkanın ya da parti genel merkezinin iki dudağının arasında seçilen insanlarız. Sizi halk seçmediğine göre, halkın taleplerini iletme durumunda değilsiniz. Diyorum, ben de buna dahildim. Türkiye’nin demokratikleşmesi tabii ki yeni anayasadan geçer; ama yeni anayasadan çok daha önce daha demokratik bir siyasi partiler yasası lazım...
Nihayetinde ne olur? BDP’lilerin dokunulmazlığı sahiden kalkar mı?
Tanıdığım Sayın Başbakan kolay kolay kararından dönmez; devam edecektir. Ama inşallah olmaz diyelim. Temennim olmaması yönünde...
Milliyet
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.